ΤΟ ΜΕΤΕΩΡΟ ΒΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΝΑΤΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΕΝΟΣ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΟΥ
Του Ζαχαρία Ζούπη
Το 2014 ήταν μια χρονιά σχεδόν τραγική για τον ευρύτερο χώρο της
Κεντροαριστεράς. Η πρόσφατη δημοσιοποίηση της πρόθεσης του Γιώργου Παπανδρέου να ιδρύσει
Κόμμα αποτελεί άλλο ένα δείγμα, το τελευταίο χρονικά, όχι απλά μιας
παθογένειας, αλλά ενός καρκίνου που κάνει διαρκώς μεταστάσεις. Θα έλεγα ότι
ήταν το δεύτερο κορυφαίο σύμπτωμα αυτής
της θανατηφόρας πορείας. Το πρώτο ήταν η συνειδητή προσπάθεια συριζοποίησης και
η ουσιαστική διάλυση της ΔΗΜΑΡ, το συνειδητό αυτό πολιτικό έγκλημα του Φώτη
Κουβέλη για να κάνει άραγε τι; Μόνο ο ίδιος γνωρίζει και για αυτό ποτέ δεν
έκανε την στοιχειώδη αυτοκριτική του .Θα περάσουν οι μέρες και οι μήνες και όλα
θα φανούν βέβαια. Ελπίζω να μην αποδειχθεί ότι όλα έγιναν για να γίνει ο κ.
Κουβέλης Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Προς το παρόν , ένα κόμμα που εξέφρασε μια
άλλη λογική στον «έξαλλο κόσμο της Αριστεράς του δήθεν » , έφτασε στο σημείο να
παζαρεύει μερικές υποψηφιότητες στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα να
διαφωνεί με αυτό το « αριστερό ρεύμα » του Π. Λαφαζάνη και καλά κάνει.
Δύο ηγέτες λοιπόν, δύο εγκληματικές για
τον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς πρωτοβουλίες- επιλογές. Και παράλληλα ένα ΠΑΣΟΚ που αλλού πατάει
και αλλού βρίσκεται, με ένα ηγέτη προτελευταίο σε δημοφιλία , με τελευταίο τον
Νίκο Μιχαλολιάκο της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, δίχως συνολική στρατηγική πέραν της
διάστασης επιβίωσης ενός αριθμού κυβερνοστελεχών. Δίχως συνείδηση του
τέλους του ιστορικού του κύκλου. Στις Ευρωεκλογές το ΠΑΣΟΚ κατέβηκε ενταγμένο
στο μετωπικό σχήμα της ΕΛΙΑΣ. Ξαφνικά η ΕΛΙΑ έγινε μια ομάδα, το ΠΑΣΟΚ ξανά
ΠΑΣΟΚ (υποτίθεται) και το σχήμα καθόδου στις εκλογές ονομάζεται πια « ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ
ΠΑΡΑΤΑΞΗ ». Η «Ελιά»; Είναι πια συνιστώσα του νέου εκλογικού σχήματος.
Γελοιότητες. Κινήσεις με απόφαση του ΕΝΟΣ και με μόνη στόχευση την διευθέτηση ρόλων
κάποιων στελεχών. Αλλαγές « ταμπέλας» δίχως νόημα. Ο κόσμος του εναπομείναντος
ΠΑΣΟΚ στο περιθώριο, περιμένοντας πότε και τι θα αποφασίσει ο «μεγάλος
τιμονιέρης». Μιλάμε για μεγάλη τραγωδία.
Κι όμως, υπήρχαν μεγάλα περιθώρια να συγκροτηθεί ένας ισχυρός φορέας μιας σύγχρονης
Κεντροαριστεράς με νέα πρόταση για την χώρα με νέες ιδέες ,επαναπροσδιορισμούς
και νέα πρόσωπα και η στιγμή ήταν μετά τις Ευρωεκλογές, αμέσως μετά.